?بت پرستانِ مسلمان نما?

?معاویة ابن ابی سفیان? 

?كشتن بندگان شايسته خدا

?براى نشان دادن ظلم و ستم معاويه كافى است كه او امام حسن - عليه السّلام - را كه در عصر خود سرور خاندان پيغمبر و بعد از پدرش امام اهل بيت بود، با سمّى كه براى همسر آن حضرت جعده دختر اشعث بن قيس فرستاد، شهيد كرد. روايات عترت طاهره در اين خصوص متواتر است . و گروهى از مورّخان سنى نيز به آن اعتراف دارند.

♦️ابن ابى الحديد از ابوالحسن مدائنى روايت مى كند كه وفات امام حسن مجتبى - عليه السّلام - در سال 49 هجرى روى داد. حضرت ، چهل روز بيمار بود، و سن مباركش 47 سال بود. معاويه سمّى براى جعده دختر اشعث بن قيس فرستاد و گفت : اگر حسن را كشتى ، صد هزار درهم? به تو خواهم داد و تو را به عقد يزيد در مى آورم .

چون امام حسن - عليه السّلام - وفات يافت ، معاويه وجه را براى او فرستاد، ولى او را براى يزيد،تزويج نكرد و گفت : مى ترسم آنچه را كه با حسن پسر پيغمبر انجام دادى با پسر من نيز انجام دهى !

♦️و نيز مدائنى از حصين بن منذر قاشى روايت مى كند كه گفت : به خدا قسم ! معاويه آنچه را كه در عهدنامه صلح با حسن متعهد شده بود، عمل نكرد. او حجر بن عدى و اصحاب او را به قتل رسانيد، و براى پسرش يزيد بيعت گرفت . و حسن را مسموم ساخت !!

ابوالفرج اصفهانى مروانى در كتاب مقاتل الطالبيين نوشته است : معاويه خواست براى پسرش يزيد بيعت بگيرد. براى او در اين خصوص چيزى مشكلتر از وجود حسن بن على و سعد وقاص نبود. پس هر دو را مسموم كرد، و در اثر آن درگذشتند.

♦️ابن عبدالبر در استيعاب در شرح حال امام 

حسن - عليه السّلام - از قتاده و ابوبكر بن حفص روايت مى كند كه : دختر اشعث بن قيس ، حسن بن على را مسموم كرد. عده اى مى گويند: اين عمل او به تحريك معاويه بوده است .

♦️همه مى دانند كه معاويه در نقطه اى از شام به نام مَرَج عذرا چگونه حجر ابن عدى كندى صحابى معروف و ياران او را به جرم اينكه على - عليه السّلام - را لعن نكردند، به قتل رسانيد. قتل آنها در سال 51 هجرى روى داد. تمام شخصيتهايى كه در آن عصر بودند، صحابه ، تابعين و خردمندان بعد از آنها، اين عمل معاويه را مورد نكوهش و اعتراض قرار دادند. عموم مورّخانى كه حوادث آن سال را نوشته اند در اين باره به تفصيل سخن گفته اند.

♦️گمان نمى كنم خواننده ، بتواند قتل? عمرو بن حمق خزاعى عابد پارساى مشهور را به وسيله معاويه فراموش كند. سر بريده ا و اولين سر بريده اى بود كه در اسلام حمل شد.

عمرو بن حمق از برگزيدگان صحابه پيغمبر - صلّى اللّه عليه وآله - بود. و گناهى جز محبت به على - عليه السّلام - نداشت ، چون على - عليه السّلام - خدا و پيغمبر را دوست مى داشت ، و خدا و پيغمبر هم او را دوست مى داشتند.

معاويه اكتفا به كشتن دوستان خدا نكرد، بلكه نزديكترين افراد و خواص ‍ خود را نيز كشت . او عبدالرحمن بن خالد بن وليد را كه در صفين در ركاب او جنگ كرده بود و با وى بر دشمنى اميرالمؤ منين - عليه السّلام - پيمان بسته بود نيز به قتل رسانيد❗️معاويه او را كشت تا مبادا مردم يزيد را رها كنند و او را خليفه نمايند. داستان او نزد مورّخان ، مشهور است و سيره نويسان نيز آن را نوشته اند.

? کتاب اجتهاد در مقابل نص 

?سید عبدالحسین شرف الدین 

?سید محمد جواد محمدی

موسسه پژوهشی معالم

 زیر نظر حوزه علمیه بقیت الله «عجل الله تعالی فرجه الشریف» قم ، تحت اشراف حضرت آیت الله ناصری «دامت برکاته» 

پیام رسانهای ایتا و تلگرام

@maalemqom

پیام رسان واتس آپ

https://chat.whatsapp.com/GBccMtJ8NOJG7YKFIPWQz7